با تاسف باید اذعان کرد که ریاست اطلاعات وفرهنگ بامیان فقط با دول دیگران میرقصد وخود توانای دول زدن را ندارد
ریاست اطلاعات وفرهنگ بامیان یکی از ریاستهای در بامیان می باشد که در دوران حکومت خانم حبیبه سرابی چندین بار دست به دست رئسای ضعیف وگهگاهی هم رئسای متملق با اداره فاسد قرار گرفته که در این دور نیز از ضعیف ترین مدیریت برخوردار است
با تاسف دیگر باید گفت که این اداره حدود بیش از چهار نفر خارج از مرز ولسوالی یکاولنگ در این ریاست ندارد واین یک خطر بزرگی برای از هم پاشاندن مردم بامیان است اگر بنا باشد در هر اداره که شخص از یک منطقه باشد وتمامی پرسونل شان نیز از همان منطقه باشد باید گفت هر ریاستی حکومت در بین حکومت است .
از این گذشته مدیریت جشنواره سوم راه ابریشم به ریاست اطلاعات وفرهنگ محول شده بود ریاست اطلاعات و فرهنگ با همان زاویه دید که نسبت با گزینش کارمندان خوددارد با خبر نگاران نیز منطقه ای برخورد می کند
در بزکشی حوض شاه ولسوالی یکاولنک رادیو پیوند ورادیو تلویزیون بامیان را با خود برده اند زیرا مدیر مسئولین این دو رسانه از یکاولنک می باشد ودیگر خبر نگاران اصلا خبر هم نشدند که در حوض شاه چه گذشت
با اینکه دفتر محترم ایکوتوریزم دعوت نامه ای برای تمامی خبر نگاران از طریق مکتوب وایمل فرستاده بودند اما زمانیکه مدیریت آن به اطلاعات و فرهنگ قرار گرفت دیگر سیاه وسفید گردید
ریاست اطلاعات وفرهنگ باید بانی برگزاری جشنواره ها باشد اما این اداره که خود ظرفیت برای برپای چنین جشنواره ها را ندارد با مداخله کردن در برپای جشنواره های دیگران آنرا نیز خرابتر می کنند
اشاره داریم به چند موضوع مهم در این جشنواره : بی نظمی در جشن که هر اشتراک کننده را بی زوق می نمود یکی از ضعف مدیریت این برنامه بود که ریس اطلاعات وفرهنگ وریس کمیته برگزاری نتوانسته بود آنرا اداره نماید
یکی از موارد دیگری که با ریس اطلاعات وفرهنگ مطرح گردید وآن فروش اجباری بلیط برای خبر نگاران، مئوظفین امنیتی پلیس وامنیت ملی بود
ما به این باوریم که پلیس وامنیت ملی وخبر نگاران هر کدام برای انجام وظیفه در محفل می آیند وفروختن بلیت برای آنان ضعف مدیریت برنامه می باشد
هرچند ریس اطلاعات وفرهنگ توجیه دارد که خبرنگاران جنجالی است وباید خریدن بلیط به یک فرهنگ تبدیل شود اما ژورنالیستان ومسئولین امنیتی مجبور نیستند که برای انجام وظیفه خود پول پرداخت نمایند
واین موضوع است که باعث هرج ومرج وباعث بی نظمی در جشنواره ها میگردد هرچند قیمت بلیط ناچیز است 10 افغانی میشود اما قانونا از کسانی که دعوت میشود نباید بلیط بالای آنان به فروش برسد ویا قبلا باید در دعوت نامه ها یشان موضوع پول را تزکر میدادند که به این شرط شما میتوانید در برنامه شرکت نمائد
علی ای حال ما امید واریم برگزاری چنین جشنواره ها با مدیریت سالم ودور از تعصبات منطقه ای در بامیان برگزار گردد تا تعدادی از مردم بامیان مردم فقیری که در گیرو دار فقط وفقط برای پیدا کردن روزی حلال کار میکنند سود مند باشد
ریاست اطلاعات وفرهنگ بامیان یکی از ریاستهای در بامیان می باشد که در دوران حکومت خانم حبیبه سرابی چندین بار دست به دست رئسای ضعیف وگهگاهی هم رئسای متملق با اداره فاسد قرار گرفته که در این دور نیز از ضعیف ترین مدیریت برخوردار است
با تاسف دیگر باید گفت که این اداره حدود بیش از چهار نفر خارج از مرز ولسوالی یکاولنگ در این ریاست ندارد واین یک خطر بزرگی برای از هم پاشاندن مردم بامیان است اگر بنا باشد در هر اداره که شخص از یک منطقه باشد وتمامی پرسونل شان نیز از همان منطقه باشد باید گفت هر ریاستی حکومت در بین حکومت است .
از این گذشته مدیریت جشنواره سوم راه ابریشم به ریاست اطلاعات وفرهنگ محول شده بود ریاست اطلاعات و فرهنگ با همان زاویه دید که نسبت با گزینش کارمندان خوددارد با خبر نگاران نیز منطقه ای برخورد می کند
در بزکشی حوض شاه ولسوالی یکاولنک رادیو پیوند ورادیو تلویزیون بامیان را با خود برده اند زیرا مدیر مسئولین این دو رسانه از یکاولنک می باشد ودیگر خبر نگاران اصلا خبر هم نشدند که در حوض شاه چه گذشت
با اینکه دفتر محترم ایکوتوریزم دعوت نامه ای برای تمامی خبر نگاران از طریق مکتوب وایمل فرستاده بودند اما زمانیکه مدیریت آن به اطلاعات و فرهنگ قرار گرفت دیگر سیاه وسفید گردید
ریاست اطلاعات وفرهنگ باید بانی برگزاری جشنواره ها باشد اما این اداره که خود ظرفیت برای برپای چنین جشنواره ها را ندارد با مداخله کردن در برپای جشنواره های دیگران آنرا نیز خرابتر می کنند
اشاره داریم به چند موضوع مهم در این جشنواره : بی نظمی در جشن که هر اشتراک کننده را بی زوق می نمود یکی از ضعف مدیریت این برنامه بود که ریس اطلاعات وفرهنگ وریس کمیته برگزاری نتوانسته بود آنرا اداره نماید
یکی از موارد دیگری که با ریس اطلاعات وفرهنگ مطرح گردید وآن فروش اجباری بلیط برای خبر نگاران، مئوظفین امنیتی پلیس وامنیت ملی بود
ما به این باوریم که پلیس وامنیت ملی وخبر نگاران هر کدام برای انجام وظیفه در محفل می آیند وفروختن بلیت برای آنان ضعف مدیریت برنامه می باشد
هرچند ریس اطلاعات وفرهنگ توجیه دارد که خبرنگاران جنجالی است وباید خریدن بلیط به یک فرهنگ تبدیل شود اما ژورنالیستان ومسئولین امنیتی مجبور نیستند که برای انجام وظیفه خود پول پرداخت نمایند
واین موضوع است که باعث هرج ومرج وباعث بی نظمی در جشنواره ها میگردد هرچند قیمت بلیط ناچیز است 10 افغانی میشود اما قانونا از کسانی که دعوت میشود نباید بلیط بالای آنان به فروش برسد ویا قبلا باید در دعوت نامه ها یشان موضوع پول را تزکر میدادند که به این شرط شما میتوانید در برنامه شرکت نمائد
علی ای حال ما امید واریم برگزاری چنین جشنواره ها با مدیریت سالم ودور از تعصبات منطقه ای در بامیان برگزار گردد تا تعدادی از مردم بامیان مردم فقیری که در گیرو دار فقط وفقط برای پیدا کردن روزی حلال کار میکنند سود مند باشد
۱ نظر:
خیلی خوب نوشتید درست است باید حداقل در هزارجات این جور قوم گرایی ها را از بین بورد اگر حکومت قوم ما را به حق تشخیص نمیدهد خودمان میتوانیم برای خودمان هویت درست کنیم
اصل خبرنگاری این است که باید به طور ازادانه و بدونه دعوت نامه بتوانند هرجایی بروند و اصل دعوت شدن نیست
متاسفانه اگر بروند و راه ندهند اینجا باید زنگ هشدار را زد که یک خویشاوند گرایی است و این ضعف قانون را میرساند حداقل قوانین ولایت و یا شورایی میتواند جلوی این کار را بگیرد اگر حکومت قوانین کامل ندارد میتوان در شوارا قوانین دیگری گذاشت که جلوی این کار ها را و دیگر کارهای لاف را بگیرد
البته من تا حالا به افغانستان نیامده ام و از نوع سیستم قانون و قوانین ولایتی هم خبر ندارم
ارسال یک نظر